مسئله 937- ظنّ و گمان در نمازهاى واجب و
مستحب حكم يقين را دارد و بايد بر طبق گمان عمل كند چه در ركعات نماز باشد و چه در
اجزاى نماز، مثلاً اگر شك كند كه يك ركعت خوانده است يا دو ركعت و گمان او بر دو
ركعت است، بايد بنا را بر دو بگذارد، چه در نمازهاى دو ركعتى باشد و چه در نمازهاى
سه ركعتى و چهار ركعتى، و نيز اگر شك كند ركوع كرده يا نه و گمان دارد كه ركوع
كرده است، بايد سجده رود.
مسئله 938- هرگاه در ابتدا گمانش به يك طرف
قرار گرفت و بعد حالت شك برايش پيدا شد، بايد به دستور شك عمل كند ولى اگر حالت شك
داشت و بعد حالت گمان براى او پيدا شد، بايد مطابق گمان عمل كند.
مسئله 939- كسى كه نمىداند حالتى كه برايش
پيدا شده شك است يا ظن، بايد به احكام شك عمل كند.